- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
Bu sorunun cevabını tamı tamına 1 yıl 8 ay boyunca sürekli aradım. Fakat hala bir çözüm yolu üretmiş değilim. 2016 Mart ayından beri aktif bir şekilde iş aramaya başladım. Bu süre de okulum hala devam etmekteydi. Zaten son sınıftım. Sadece belirli derslere gidiyordum. Vaktimin boş geçmemesi için sürekli iş başvuruları yapmaktaydım.
Arada bir de Dikey Geçiş Sınavı için çalışıyordum. Fakat ondan pek bir umudum yoktu. Baraj notunu geçmeme rağmen herhangi bir yere atanamadım. Tek seçenek vatani görevimi yapmaktı. Fakat o da olmadı. Dgs’nin stresi, iş bulamama stresi sıkıntısı beni şeker hastası yapmıştı. O zamanlar insülin ile tedavi gördüğüm için Askerlik Şubesi ve Askeri Hastane bana askere gidemez “yani halk arasında ki tabir ile çürük” raporu verdi. Bu durum benim sıkıntı stresimi daha fazla arttırmıştı.
Bir an önce bu sıkıntı stresi yenmek için onlarca, yüzlerce iş başvurusu yaptım. Kimileriyle bire bir görüştüm. Kimilerine sadece özgeçmiş bıraktım. Bu 1 yıl 8 aylık süreç zarfında Aksaray, Ankara, Kayseri ve İstanbul gibi bir çok şehirde iş başvurusu yaptım. Özel şirketler, fabrikalar, resmi kurumlar, küçük esnaflar dahil bir çok alanda iş başvurusu yaptım.
Ben bilişimle alakalı bir işte çalışmak istediğim için sürekli bu tarz iş başvuruları yapıyordum. Ama Aksaray da bilişime dair henüz bir gelişme yok. Satış danışmanlığı, depo görevlisi, kasiyer gibi bir çok alana başvuru yaptım. Hatta son olarak Bim, A101 ve Şok marketlerine başvuru yaptım. Neden bilmiyorum ama 200 iş başvurusu yaptıysam 5 tane anca geri dönüş alabildim.
Tecrüben yok, seni alamayız. Konuya hakim değilsin, kusura bakma gibi bir çok alavere yalanlar dinledim. Ulan arkadaş ben çalışmak istiyorum. Yeni mezun olmuşum ve iş arıyorum. Benim nasıl tecrübem olsun, ben nasıl konuya hakim olayım. Sen beni işe alacaksın ki bana 3 ay deneme süresi vereceksin. Bu 3 ay sen bana işi öğreteceksin bende elimden gelenin fazlasını yaparak işi öğrenmeye çalışacağım. Sonra diyorsunuz ki yeni nesil gençler hiç bir işi beğenmiyor. Maaşı beğenmiyor. Lan siz benim sigortamı verin 1 milyar da maaş verin ben dişimi tırnağıma takar çalışırım. Yemeğimi yol masrafımı da kendi cebimden veririm.
Neden iş bulamıyorum sorusunun cevabı belki de budur; iş tecrübem yok.
Hatalı cümlelerim, kelimelerim illa ki olmuştur, sürç-i lisan ettiysem affola. Eyvallah
10 yorum
Bu devirde iş bulmak gerçekten zor. Allah yardımcın olsun…
Devir torpil, amca dayı bulma devri. Yukarılarda amca dayı varsa rahat bir işe girilebiliyor. Allah razı olsun Recep ağabey teşekkür ederim.
Bizde okuyoruz ama yarın öbür gün mezun olduğumuzda iş bulmak için süründürecekler. Allah yardımcımız olsun…
Onun için okuyabildiğin yere kadar okuyup, kendini geliştirmen gerekiyor kardeşim. Yoksa bu devirde iş bulma imkanı çok zor.
Yalnız değilsin. Bende bilişim alanında uzmanlaşıyorum. Hem okuyup hem de kendimi geliştirmek istiyorum haklı olarak. Belki de yüzlerce yere CV bıraktım fakat senin gibi aynı cevapları aradım. Bu ülkede sanırım kendini göstermenin zor olduğunu düşündüm. Bende bir şekilde kendi işimi kurmak istiyorum, durumlar beni girişimci olmaya itti ve fikirler üretiyorum ne yapsam diye. En büyük hayalim Odtü teknokente girmek daha sonrasında ise CEO olmak. Bakalım başarabilecek miyim. Ne olursa olsun hayallerimin peşini bırakmayacağım ben, her ne kadar ülkemiz torpil ile işliyor olsa bile. Sizde bırakmayın ve kendinizi bir şekilde gösterin. Belki ortak projeler bile üretiriz
Kaderimiz aynıymış. Ben Odtü Teknokente bile başvuru yapmıştım fakat oradan da ses çıkmadı. Kendi işimi kurmayı çok düşündüm ama orjinal bir fikir bulamadım. Pes etmedim inadına iş başvuruları yapmaya devam ediyorum.
Belki ilerleyen zamanlar güzel işler yaparız, neden olmasın ki 🙂
bilgisayar dünyası maalesef işsizlik dünyası gibi bir şey oldu. ilk mezun olduğum yıl bilgisayar programcılığından 2007 senesiydi. yazılım firmasına 2013 yılında girdim. 2 yıl aktif iş görüşmeleri sürecim vardı. işten çok insan kaynakları ile görüşme tecrübem oldu. artık çoğu görüşmeyi ben yönlendiriyor ve insan kaynaklarının iyice nefretini alıyordum 🙂 5 yıl sigorta sektöründe çalışıp sonunda 2013 yılında yazılım dünyasına merhaba dedim ve en uzun işimde çalışıyorum şuan 🙂
valla Yalçın ne diyebilirim çok zor bir süreç, umarım en kısa zamanda aradığın güzel işi bulursun. bu süreçte çok iş seçme sırf tecrübe olsun diye önüne gelen yere de girme. sonra diyorlar ki bilgisayar okumuşsun ne işin varmış sigortada demek ki maymun iştahlısın ne istediğini bilmiyorsun bla bla bla..
Özge abla vallahi iyi sabretmişsin. Bende yaklaşık 1 buçuk yıldır aktif iş görüşmeleri yapıyorum, zaten bir çok blog yazımda belirtiyorum fakat daha hiç bir olumlu sonuç almış değilim.
Vallahi abla önüme hiçbir şekilde iş seçme fırsatı geçmedi. Zaten mesleğimden soğudum diyebilirim. Artık hangi iş olursa yapacağım. O kendini bilmiş, iş konusunda laf eden insanlara da gereken cevabımı veririm evelallah.
Bir tarafta tek dertleri mesai doldurmak olan insanlar, diğer tarafta gözlerindeki ışığın hâlâ pırıl pırıl olduğu gençler…
“İnsan Kaynakları” diye adlandırılan odalarda tek dertleri kocaman çarklarına yeni dişler eklemek olan, “insani kaynaklardan” yoksun, elinin altındaki dosyada karşısındaki gencin yerini alabilecek binlerce “isim” bulunan şahıslar…
İnsanın bile değersiz görülmeye başladığı bir ortamda yapacağımız işe değer verilmesini bekleyerek acaba çok mu şey istiyoruz?
Aslında biz hakkımız olan şeyi istiyoruz fakat, o insan kaynakları denen birimde ki insanlar keyfini bozmamak için karşısında ki yani biz işsiz insanları hor görüp işten soğutuyorlar.
İnsanlıktan nasibini almamış, yoksun kişiler.